w ojczyźnie mojego serca

"Bardzo dawno temu żył sobie człowiek, który przez wiele lat próbował odkryć tajemnicę życia. Pewnego dnia mądry pustelnik wskazał mu studnię, która zawierała w sobie odpowiedź, jakiej człowiek tak gorliwie poszukiwał. Mężczyzna pobiegł do studni i zapytał: 

– Co jest tajemnicą życia? 

Z głębokości przypłynęła odpowiedź:

 – Pójdź na rozstaje wsi, tam odnajdziesz to, czego szukasz. 

Przepełniony nadzieją mężczyzna udał się tam i zobaczył trzy małe budki: w jednej sprzedawano jakieś pręty, w drugiej drewno a w trzeciej metalowe części. Nie wydawało mu się, aby cokolwiek w tej okolicy mogło wyjawić mu tajemnicę życia.

 Rozczarowany człowiek powrócił więc do studni, aby otrzymać wyjaśnienie. 

Studnia odpowiedziała mu: 

– Zrozumiesz wszystko we właściwym czasie. 

Mężczyzna zaprotestował, ale odpowiedź, którą otrzymał, była jedynie echem jego sprzeciwu. Myśląc, że został oszukany, powrócił do domu i kontynuował swoje poszukiwania. 

Z biegiem czasu zapomniał o tym zdarzeniu, aż tu pewnej nocy, podczas gdy przechadzał się w świetle księżyca, usłyszał dźwięk sitary (orientalny instrument muzyczny), który przyciągnął jego uwagę. Była to cudowna muzyka, grana z wielkim znawstwem i uczuciem. 
Zachwycony muzyką człowiek zaczął iść w stronę głosu: zobaczył ręce muzyka, które zręcznie przesuwały się po strunach, zobaczył sitarę: wtedy zrozumiał wszystko i krzyknął z radości. 

Sitara wykonana była z metalowych drutów i części połączonych między sobą drewnem, 
dokładnie takim, jakie widział w trzech budkach na rozstaju wsi, 
na które wówczas nie zwrócił najmniejszej uwagi."

Ten zapach... 

pamiętam go tak dobrze... 

Wracał do mnie w snach... 

w tych snach kiedy budziłam się ze łzami pod powiekami...

 Słodko słony zapach domu... 

Słodki od kwitnących pomarańczy 

Słony od oceanu, który swym szumem usypiał mnie do snu... 

 Słodko słony, doprawiony wilgocią i ciepłem... 

otoczył mnie gdy tylko otworzyłam drzwi samolotu... 

Zapach bezpieczeństwa, spokoju... domu... 

Tuż za zapachem pojawiły się dźwięki... 

śpiewny język, pokrzykiwania... 

muzyka, która nie pozwala stopom ustać w miejscu... 

Wróciłam.... 

Jestem w domu...

Te słowa napisałam tego samego dnia gdy wylądowałam w Hiszpanii 

w kraju, w którym kilka lat temu zostawiłam 4 kartony pełne rzeczy, 

23 książki,

kilku sprawdzonych przyjaciół,

i kawałek serca

7.04.2003r

to właśnie wtedy po raz pierwszy poczułam tę miłość.

To właśnie wtedy wysiadłam z autobusu 

i...

zakochałam się

 Od pierwszej chwili, pierwszego spojrzenia, 

pierwszego oddechu...

W tamtej chwili wiedziałam, że to MOJE miejsce, 

mój mały kawałek raju na ziemi... 

Przez lata kiedy tam mieszkałam wydarzyło się wiele

Były chwile dobre i złe,

sukcesy i porażki, 

wielka miłość i ogromna tęsknota...

Mieszkałam tam i tęskniłam za tu... 

za rodziną, za przyjaciółmi.

Za to gdy na krótko przylatywałam tu nie 

potrafiłam powstrzymać tęsknoty za tam... 

Rozdarta pomiędzy tu i tam 

nigdzie tak naprawdę nie byłam u siebie 

Moja tegoroczna wyprawa do Hiszpanii 

była prezentem... 

Prezentem dla mnie i dla dziewczynek

z okazji naszego wspólnego roku.
To był też taki prezent urodzinowy dla mnie
Dzień po wylądowaniu obchodziłam moje... 

"prawie 18ste" urodziny ;-))) 

3 cudowne i jakże krótkie tygodnie... 

21 dni gdy klepsydra czasu przeniosła mnie w przeszłość 

Poczułam się jakbym znów miała naście lat

 i cały świat przed sobą...

Odżyły dawne marzenia i tęsknoty

Jednak tym razem było inaczej... 

Już nie jestem tamtą Kasią sprzed nastu lat

wolną, szaloną, żyjącą z dnia na dzień 

Teraz jest nas Trzy 

Przez 3 mnożymy siły, marzenia, plany... 

Wiem, że dziewczynki zakochały się w Hiszpanii równie mocno jak ja ;-))) 

Julce najbardziej spodobała się ogromna piaskownica w postaci plaży

Ola - Mała Dama 

była zachwycona faktem, że w końcu i nareszcie 

codziennie mogła nosić sukienki ;-))) 

Ja w końcu odpoczęłam, miałam czas aby poczytać, 

opaliłam się, odwiedziłam moją ukochana Sevillę 

Spojrzałam na Hiszpanię oczami turystki.

No i spotkałam się z przyjaciółmi, 

wszystkimi tymi, którzy pomimo lat, odległości 

byli w moim życiu przez ten cały czas ;-))) 

Najadłam się ;-)))
Hiszpańskie specjały za którymi tęskniłam przez lata ;-))) 

"Medio con tomaten

manchado y sumo de naranja"

czyli śniadanie bogów, które 

TAK smakuje tylko tam - 

w barze, na plaży, w Hiszpanii

Paella i owoce morza... 

do tego jeszcze gazpacho i salmorejo

chorizo, tortilla, patatas bravas

Cóż... jedzeniem zachwycona byłam tylko ja ;-))) 

Dziewczyny zdecydowanie nie podzielały mojego entuzjazmu ;-)))

Na szczęście w Hiszpanii mają tez pizze, frytki 

owoce i.. lodyyy ;-)))
Tylko dzięki temu dzieci me nie pomarły z głodu 

i wróciły z urlopu zadowolone ;-)))

Czego nauczył mnie ten wyjazd??
Nauczył mnie, że: 

Że z dziećmi można pojechać wszędzie tam gdzie się zechce ;-)))

- że jak już się ustali jakiś budżet wyjazdowy to trzeba do niego doliczyć + 50% ;-)))

 

- że nawet jak się człowiek pakuje na godzinę przed wyjazdem i zapomni 

połowy rzeczy to XXI wieku prawie wszędzie są pralki 

lub sklepy w których można dokupić sandałki i tanie bluzeczki ;-))) 

- że na wakacjach można odpuścić...

można jeść nie całkiem zdrowo, 

kłaść się wtedy kiedy zamykają się oczy 

spać do późna,

ubierać się dziwacznie

mieć swoje humorki 

czytać, bawić się w pasku, 

i że pod żadnym, żadnym pozorem nie należy planować... 

a już szczególnie planować własnego, prywatnego, intymnego czasu 

tylko dla siebie ;-))) 

Spacer w blasku księżyca?? 

- jedno z dzieci zapewne uzna, że to właśnie ten w ten wieczór 

najlepiej zatruć się tym co jadło się każdego innego dnia

Urodzinowa dyskoteka w gorących rytmach latino?

- któreś z pociech dostanie gorączki 

To może chociaż wypad z przyjaciółmi do baru
wspólny grill, gra w lotki, wspomnienia??
- to właśnie ten wieczór pociechy wybiorą na bezsenność ;-))) 

Hiszpania - Andaluzja

 słodko -słona ojczyzna mojego serca...

Kiedyś... 

kiedyś tam wrócę... 

Dziś wracam do biurka ;-)))
Czekają na mnie kartki ślubne 

i ostatni już chyba komunijny album ;-))) 

Jeśli nie znudziły Was nasze wakacyjne wynurzenia 

to mam jeszcze w ukryciu 

sesję flamenco, którą sobie urządziłyśmy z dziewczynkami ;-))) 

Ktoś chce zobaczyć??

 * * *

Życie jest podróżą. 

Idziesz przez nie krok po kroku.

 Jeśli każdy twój krok jest wspaniały, 

jeśli każdy twój krok jest ciekawy – to takie też będzie całe twoje życie. 

Nie będziesz wtedy nigdy podobny do człowieka, który dotarł do śmierci a nie znał wcale życia. 

Nie pozwól, aby umknęło ci cokolwiek. 

Nie oglądaj życia zza pleców innych osób. Spoglądaj mu zawsze prosto w oczy. 

Nie mów w imieniu twoich dzieci. 

Uchwyć raczej ich twarz w swe dłonie i wtedy z nimi rozmawiaj. 

Nie obejmuj jedynie ciała, obejmuj osobę. 

Czyń to od zaraz. 

Nie marnuj uczuć, intuicji, pragnień, wzruszeń, myśli, spotkań, nie marnuj niczego. 

Pewnego dnia odkryjesz jak wielkie i nieodzowne było wszystko. 

Ucz się każdego dnia czegoś nowego o sobie i o innych. 

Każdego dnia odkrywaj piękno, którym jest przepełniony nasz świat.

 Nie dopuść, by cię przekonano, że jest na odwrót. 

Przypatruj się kwiatom. Zauważaj ptaki. Wsłuchuj się w wiatr. 

Smakuj potrawy i doceniaj je. 

Wszystkim dziel się z innymi. 

Największe uszanowanie, jakie można komuś okazać,

 to zaproponować mu:

 – Spójrz na ten zachód słońca. 

                                                                                   Bruno Ferrero